-
1 bother
['bɔðə(r)] 1. vt 2. vi(also: bother o.s.) trudzić się, zawracać sobie głowę (inf)3. n4. exclto be a bother — zawracać głowę (inf)
kurczę (inf)I'm sorry to bother you — przepraszam, że przeszkadzam
* * *['boðə] 1. verb1) (to annoy or worry: The noise bothered the old man.) niepokoić, martwić2) (to take the trouble: Don't bother to write - it isn't necessary.) robić sobie kłopot2. noun1) (trouble, nuisance or worry.) kłopot2) (something or someone that causes bother: What a bother all this is!) co za kłopot•
См. также в других словарях:
kłopotać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} troszczyć się, dbać o coś, martwić się, niepokoić, gorliwie zabiegać o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłopotała się wychowaniem swoich dzieci, prowadzeniem gospodarstwa. Tym się nie kłopocz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
spokojny — spokojnyni, spokojnyniejszy 1. «zachowujący subiektywny spokój, zrównoważony, niewybuchowy, niegwałtowny; będący wyrazem spokoju, opanowania, równowagi» Spokojny głos, ton. Spokojny charakter. Spokojna twarz. Spokojne usposobienie. Spokojne… … Słownik języka polskiego
bądź [możesz być] spokojny — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie martw się, nie kłopocz się, nie denerwuj się; bądź pewien, miej pewność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bądź spokojny, ja ci to załatwię. Możesz być spokojny, odbiorę ją z dworca. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłopotać — ndk IX, kłopotaćoczę a. kłopotaćocę, kłopotaćoczesz, kłopotaćocz, kłopotaćotał rzad. «sprawiać komuś kłopot, niepokoić, trapić» Kłopotał kogoś swymi sprawami. kłopotać się «troszczyć się o coś, martwić się, niepokoić, trapić się czymś» O… … Słownik języka polskiego